Kinderwens De Brug

Onze tweede lockdown is weer verlengd. Niet onverwacht, niet leuk.

Hoe kunnen we nu onze ‘spirit’ zo hoog mogelijk houden? Want om boos te worden, verdrietig te zijn of enorm te balen kan nuttig zijn om af te reageren. Het is heel naar en zorgelijk als je daardoor je zaak moet sluiten, je baan verliest of op een andere manier je financiën ziet opdrogen.

Maar het is ook slechts een kant van de medaille.

De andere kant is dat we op weg zijn naar een andere, betere maatschappij, naar een wereld waarin meer mededogen is voor elkaar en meer gelijkwaardigheid voor iedereen.

Elke morgen vroeg valt bij ons de krant op de mat. Onze krantenman is een trouwe ziel die elke dag een rondje rijd op zijn lawaaiige brommer. Als ik wakker lig weet ik precies hoe laat het is; namelijk half zes.

Ik weet niet of wij het laatste huis zijn op z’n route of dat hij denkt dat we heeeeeeel veel kranten lezen; vaak ligt er een extra krant bij. Zo ook afgelopen zaterdag. We kregen het AD en het Fd erbij. Het Financieel Dagblad vind ik niet zo heel boeiend, maar ach dacht ik, laat ik het toch maar even doorsnuffelen, je weet maar nooit.

Ik heb een link ontvangen van een client over het immuunsysteem. Die wil ik jullie niet onthouden; het is een interview van Marlies Dekkers (je weet wel, die van de Bh’s) met Peter Aelbrecht bij “De nieuwe wereld”.

Ook kreeg ik op zaterdag mijn “Shield of the Command” waar het ook over het immuunsysteem ging! Dus nu kan ik er niet omheen; hierbij een stukje over onze “wachter aan de poort”.

Het is een samenvatting, want meneer is wat wijdlopig…..

Ook wel eens moe, lusteloos of zin om onder de dekens te blijven liggen? Zeker nu als de dag zo grauw en grijs begint!

Het is deze week de week van de Cranio Sacraal therapie en ik heb een prachtig aanbod voor je; een gratis sessie voor iedereen die zich deze week via www.kinderwensdebrug.nl aanmeldt. Ruim een half uur ontspannen en weer voelen dat je een lichaam hebt. Daarna helemaal zen van de tafel stappen en je weer fris voelen van lijf en leden!

“Het lijkt wel Zuid-Frankrijk” mijmer ik wanneer ik in de auto zit en naar buiten kijk. “Alle bermen zijn geel en verdord en sommige bomen staan er treurig bij. Net als de plantjes op mijn werkkamer in Vlaardingen”.

Deze planten hadden een aantal weken geen water gehad en stonden geel en moedeloos in de vensterbank. Nog steeds zijn twee van de drie niet helemaal bijgekomen van de Lock down. Ze mogen nog even aansterken voordat ik ze weer verhuis naar TouchFit.

Afgelopen vrijdag vierde mijn jongste bloedje haar twintigste verjaardag en moesten wij het veld ruimen. Pas nadat alles in gereedheid was gebracht voor het feest natuurlijk; met de kratten bier in de tuin, de stoelen in de garage en die “afgrijselijke kast” afgedekt met een wit laken die dienst ging doen als bar.

Tja en wat doe je dan? Naar de film in Delft.

Stress is absoluut niet erg wanneer het je stimuleert om beter te presteren, om harder te werken of je grenzen te verleggen. We kennen allemaal wel de situatie dat je een keer net op tijd bent weggesprongen voor een auto, of op het laatste nippertje de trein hebt kunnen halen. Even spanning, een stoot adrenaline en daarna is het weer weg.

Over stress is zooooooooveel te zeggen, dat ik er bijna van in de stress raak…. Het is een heel fysiek gebeuren, het is een psychologisch proces en het raakt aan bijna alles in je lijf…

Dus begin ik maar gewoon even met de cijfers:

Vanaf nu kan je bij mij een afspraak maken voor een gratis skype sessie. Wanneer je dan op mijn website het aanmeldings -formulier invult, bel/mail ik je terug om een afspraak te maken. Op deze manier kunnen we kijken wat ik voor je kan doen.

“Ik wil het vandaag hebben over stress, ik neem aan dat jullie dat herkennen,” vraag ik aan de groep voor mij. Veel hoofden zie ik ja knikken. “Stress veroorzaakt vaak een volle bovenkamer, je kan niet meer goed nadenken, niet goed meer prioriteiten stellen en plannen maken. Ook kan je je angst en paniek niet meer in toom houden en adequaat reageren op onverwachte gebeurtenissen. Klinkt dit bekend”?” vraag ik.

Heb je dat ook wel eens; dat je iets doet voor je geliefden maar dat je het eigenlijk geen leuke klus vindt? Je doet het dan wel, maar je bent blij wanneer het klaar is……….of dat je toestemt iets te doen en je daarna tot de conclusie komt dat je eigen taken zijn blijven liggen…..

Heb jij vandaag je emotionele bankrekening al aangevuld?

Op 6 januari ’19 was ik uitgenodigd in Amsterdam om als deskundige feedback te geven op het project “Iedereen verdient familie”. Een project van de zoon van mijn vriendin op de Hogeschool voor media en communicatie.

In juni ga ik weer naar cursus! Ik verheug me hier altijd enorm op, het is net een schoolreisje. Hard werken overdag met kennis opnemen en oefenen op elkaar, s’ avonds met een wijntje de dag doornemen en bijkletsen.

Ik sta in de badkamer en kam mijn haar. Nog een paar keer met mijn borstel erdoorheen totdat ik opeens een hoop gekriebel voel in mijn nek en m’n witte trui bezaaid ligt met haar. “Huh, wat gebeurt hier? “ vraag ik me verbaasd af. Dit ken ik niet van mijzelf; als een kat in de rui….

Ze kijkt me vanaf de andere kant van de tafel vertwijfeld aan. “Ik begrijp niet waarom ik nog steeds zoveel angst heb en zo bang ben voor de angst”, vertelt ze me.    “Ik zou zo graag niet bang zijn voor de angst en geen verlatingsangst hebben en graag zoveel meer kracht hebben dan ik nu heb”.

In januari was ik uitgenodigd in Amsterdam om als deskundige feedback te geven op het project “Iedereen verdient familie”. Een project van de zoon van mijn vriendin op de Hogeschool voor media en communicatie.

Drijvend in het water kreeg ik het steeds benauwder. Ik vond het water te warm, de chloordampen te nadrukkelijk en het drijven te horizontaal. Na een paar minuten werkte ik me het bad uit en rende naar onze bungalow om mijn puffer te pakken. Niks voor mij, dat gedrijf in dat hete bad besloot ik.

Groene banen en cv’s.

Zaterdagmorgen half 10. We zijn klaar om te vertrekken naar Maastricht met een auto vol met spullen voor onze dochter op kamers. Vulling voor de vriezer, een vergeten jurk, nieuwe bordjes en kommetjes en muffins voor bij de koffie.

Maastricht en wij; het houdt niet op!

Verhuizing

Gister en eergisteren dozen in gepakt en uitgepakt; een vriendin van mij ging verhuizen…. Een bereklus mag ik wel zeggen! Met drie kinderen, twee honden en twee katten, praktijk aan huis en een hardwerkende echtgenoot niet iets om vaak te doen. Maar zij is al zes maal in vijf jaar verhuisd, maar het went nooit; het werk, het stof onder je banken en de chaos als alles over is.

Fietsen en onderhoud

Ooit had ik een boek “Zen en de kunst van het motoronderhoud” in mijn kast staan, en dat zegt genoeg denk ik…. Ik heb het boek nooit gelezen, het kon mij niet boeien, maar de titel vond ik intrigerend. Want wat heeft het met elkaar te maken?

“En, zie je al iets? “ informeert Eveline nieuwsgierig. “Ja, ik zie een grote gele zon boven je hoofd, ongeveer zo groot als een skippybal”. Ik hou mijn handen boven haar hoofd en voel me blij. Ik ben op een cursus voor energetische therapie waar we energieën leren voelen bij onszelf en bij anderen.

Ze kijkt me vanaf de andere kant van de tafel vertwijfeld aan. “Ik begrijp niet waarom ik nog steeds zoveel angst heb en zo bang ben voor de angst”, vertelt ze me.

Heb je dat ook wel eens dat je niet weet dat je bijvoorbeeld pijn in je nek hebt totdat het zo pijnlijk wordt dat je er niet meer omheen kan? Of dat je zo lang achter je computer hebt gezeten dat je pas merkt dat je helemaal stijf bent geworden als je opstaat?